.png)
Het is iets over 12 uur ‘s nachts, dus het is inmiddels al zondag. Naast mij ligt een medereiziger hard te snurken. Ze heeft het geluk dat ze drie stoelen voor zichzelf heeft en daar maakt ze zeer dankbaar gebruik van. Haha ze ligt dus echt languit, heeft haar spullen slordig over de grond verspreidt en ligt heerlijk te maffen. Best knap om je zo te kunnen ontspannen, vind je niet? 😂
We vliegen gewoon richting Afrika! Na een nacht en dag in Wenen te zijn geweest, gaat de reis nu echt verder. Vanmiddag kregen we rond 14.00 uur de negatieve testuitslagen. Toch weer even een opluchting.
Met dat we gingen opstijgen voor de reis naar Ethiopië vond ik het ook spannend. Na allerlei ‘hobbels’ is het nu echt ‘definitief’ en laat ik Europa voor drie weekjes achter me. Wat ik er spannend aan vindt, kan ik niet zo goed omschrijven. Maar de langere reis, weinig slapen en anders eten in combinatie met dat het aankomen in Malawi dichterbij komt, geven dat ik me niet zo fit voel en stiller ben dan normaal. Maar hè, dat is ook niet verkeerd op z’n tijd voor zo’n kletskous als ik. 😊 Tegelijkertijd ben ik ook blij! Ik schreef het misschien al eerder, maar je gaat het echt meer waarderen als er eerst wat dingen tegenzaten.
11.20 uur - Hello Africa!
Vanmorgen zijn we veilig geland in Ethiopië. Nu zijn we onderweg naar Malawi. We landen eerst in Lilongwe en hebben daarna een binnenlandse vlucht naar Blantyre. Deze extra tussenstop kregen we er bij de omboeking van de tickets gratis bij. 😜 Niet ideaal, maar we hebben het goed, dus geen reden tot klagen!
Hoe Afrika tot nu toe bevalt? Haha, ik moet vooral in mezelf erg grinniken om wat je nu in die paar uurtjes al merkt in hoe anders dingen gaan. Klein voorbeeld. Bij elke kiosk op de luchthaven staan gemiddeld drie pinautomaten. We kwamen er al snel achter dat dit een vorm van risicospreiding (😅) is; als de ene automaat het niet doet, doet de andere het hopelijk wel. Zo ook in een klein winkeltje waar van alles te koop was; van schooltas tot sandwich. Toen ik wilde betalen deden de eerste twee pinautomaten het niet. De winkelmevrouw - die overigens erg lief naar me lachte - vertelde me dat ik niet kon betalen, meer zei ze niet. Ik wilde weglopen, maar zag toen dat er nóg een pinautomaat stond! Maybe we can try this? Ik vroeg het voorzichtig en verwachtte dat ze zou zeggen dat die machine het niet deed. Anders had ze het zelf wel geprobeerd, toch? Maar - hahaha - ze keek me heel droog aan en tikte nonchalant iets in op het derde automaat. Zo van: “goed, wat jij wilt”. En tada! De betaling lukte. Heel hartelijk wenste we elkaar een fijne dag en met een zakje chips, een flesje cola en een KitKat liep ik grinnikend weg. Zo anders dan hoe ik - perfectionist - zelf in elkaar zit …
Het is inmiddels 11.51 uur, we vliegen nog steeds. Erg verstandig (😂) zei ik tegen Mathilde dat we maar niet moesten gaan slapen, want ‘dat gooit het ritme zo in de war’. Maar nog geen vijf minuten later vielen mijn ogen dicht en Mathilde is ook in slaap gevallen. Haha! Goed, ook wel lekker natuurlijk om de uurtjes van vannacht een beetje in te halen. Ik ga nu nog even een theetje drinken en kom later bij jullie terug. Doeg! 😘
Wenen
Oh, daar heb ik nog helemaal niet over geschreven, maar Wenen is een hele mooie stad. We hebben er echt van kunnen genieten. Ons verwonderd over de prachtige gebouwen, gezellig geluncht en uiteindelijk in het hotel ons vermaakt met piano spelen, lezen en kletsen met medereizigers. We hebben het goed gehad met elkaar, dat hebben we veel tegen elkaar gezegd. 🤗
Zie onderaan nog wat fotootjes.
Bloggen
Deze blog hoop ik af te sluiten als ik veilig in Mapanga (onze verblijfplaats) ben aangekomen. Ik ben echt van plan om jullie zo af en toe te vertellen hoe het hier is. Hoe vaak dat is en hoe uitgebreid weet ik niet zo goed. Misschien worden het alleen korte verslagjes en foto’s van wat we die dag of week gedaan hebben. Het ligt er maar net aan hoeveel ruimte ik heb om even rustig een blog te schrijven. Jullie gaan het zien!
Lief
De afgelopen dagen heb ik zoveel lieve berichtjes van iedereen gehad! Vooral toen we vertraging opliepen, deed het me goed dat jullie aan me denken. Dank jullie wel daarvoor. Ik probeer berichtjes te beantwoorden, maar ik merk nu al dat er veel tijd in gaat zitten. Dus, als ik niet altijd reageer, zie dan deze blog als een reactie naar jullie allemaal. ❤️ Enneh, het zijn maar drie weekjes. D.V. als ik terugben, spreken we elkaar uitgebreider. 🤗
Veilig in Mapanga
Na ruim 48 uur reizen, zijn we op plaats van bestemming. Onze laatste vlucht (naar Blantyre) was met een propellervliegtuigje, dat was een hele bijzondere ervaring. Bart en Thera hebben ons opgehaald in Blantyre. Bij aankomst op Mapanga kwam Bep met een zaklamp ons tegemoet. De stroom was uitgevallen! In Malawi is het na 18 uur al donker, dus met zaklampen aan heb ik een rondleiding gekregen door ons verblijf. Daarna hebben we samen gegeten en gedankt voor dat de Heere ons heeft bewaard op de lange reis en we zo fijn samen zijn. ‘s Avonds hebben Mathilde en ik nog wat gedronken bij Bart. Eind van de avond ging de stroom er weer op, dus ik heb uiteindelijk zelfs nog een warme douche kunnen nemen!
Ik heb nog veel te vertellen, maar laat het even hierbij om wille van de tijd. Ik heb slecht internet, dus weet niet wanneer ik deze blog online kan zetten. En zodra ik meer tijd heb, hoop ik jullie meer te schrijven. Ik heb al zoveel gezien in korte tijd! Erg bijzonder om hier te zijn.
Jullie horen! Liefs Leen
Ps: misschien zijn de blogs soms rommelig enzo, maar ik heb te weinig tijd om er een perfecte tekst van te maken. Ik probeer er het beste van te maken. 😋