.png)
Ik zie vrouwen met grote zakken of emmers vol water op het hoofd. Kinderen met schooltassen, mannen met bepakte fietsen … Een nieuwe dag in Malawi begint. Wij zijn onderweg naar Nkomabassa, waar Timotheos een kinderzorgcentrum heeft. Langs de weg (waar auto’s gemiddeld 60km per uur rijden) zijn al veel Malawiërs op de voet, zich voorbereidend op een nieuwe dag. Wat zou deze dag hen brengen?
Het is vandaag alweer donderdag. Maandag en dinsdag zijn we in Mbulumbuzi geweest en gister in Nkomabassa. Ik zal proberen om jullie in het kort bij te praten over de afgelopen drie dagen. Best een beetje moeilijk, want je ziet, hoort, proeft en ruikt zoveel dat het niet meevalt om het te verhalen.
Dag 1 - maandag: Mbulumbuzi
Omdat we zondagavond pas zijn aangekomen, hebben we maandagmorgen eerst uitgeslapen. Uiteindelijk vertrokken we rond half 10 naar het kinderzorgcentrum van Mbulumbuzi. Emmanuël, onze chauffeur, bracht ons met de Toyota Landcruiser. Aangekomen op het centrum gingen we eerst op zoek naar de senior staff van het centrum. Voordat we beginnen met ons werk is het belangrijk dat we de dag eerst met hen bespreken. Daarnaast vinden ze het erg belangrijk ons ons uitgebreid welkom te heten en een rondleiding te geven over het centrum.
Wat een lieve, warme mensen! En dan de kinderen … Klas voor klas moeten we langs en bij binnenkomst van elk lokaal staat de hele klas op en vragen ze ons in koor: “Goodmorning madam how are you?”. Vooraf leerde ik van Mathilde al een paar woorden Chichewa, waaronder ‘Zikomo Kwambiri!’ Heel erg bedankt! Dat komt nu goed van pas; ik bedank de kinderen voor hun lieve woorden.
Terwijl de rest overlegt met de docent, loop ik alvast een rondje door het lokaal voor wat foto’s. De kinderen vinden het maar wat leuk! Omdat sommigen het ook een beetje spannend vinden, vraag ik eerst in het Chichewa: “foto”? Als ik dan van die glimmende oogjes zie, schiet ik met een gerust hart de eerste foto’s. Van de kinderen, maar ook de docent en het klaslokaal. De muren hangen vol met leerplaten die de docenten - kom ik later achter - zelf schrijven en tekenen.
Stil - vol van de liefde en blijdschap die de kinderen geven - loop ik met Mathilde en de headteacher terug naar kantoor. Ook de dominee komen we daar tegen. Elke dag vertelt hij de kinderen uit de Bijbel. In een kort gesprekje vertelt de dominee dat het vertellen over God voor hem niet alleen met Bijbelkennis te maken heeft, maar vooral met wat God je hart ingeeft om te spreken.
We zijn op Mbulumbuzi om foto’s te maken van alle kinderen. Deze foto’s worden in Nederland opgestuurd naar alle donors. Wil je ook een kindje steunen, zodat hij/zij naar school kan, eten krijgt en dagelijks uit Gods Woord hoort? Op de website van Timotheos vind je hierover meer informatie: https://www.timotheos.nl/help-mee/adoptieprogramma/.
Voordat we beginnen met de kinderen fotograferen, loop ik met de dominee nog een rondje over het centrum, op zoek naar een goede plek. Dat is nog best een uitdaging met het felle Afrikaanse zonnetje! Voorzichtig vraag ik of de dominee ‘testpersoon’ wil zijn, zodat ik wat proeffoto’s kan maken. Op antwoord hoef ik niet lang te wachten en ik merk al snel dat hij het erg leuk vindt.
Uiteindelijk hebben we in nog geen 90 minuten 140 kinderen op de foto gezet. Mathilde regelde alles samen met twee juffrouws, ik maakte de foto’s te midden van tientallen kinderen. Zo’n camera is natuurlijk erg interessant! Ik geniet van al die blijde koppies om me heen. Soms hangen ze zo op en om me, dat ik vraag of ze een beetje naar achter willen gaan. Ze luisteren goed en moeten soms erg lachen als ik ze in gebrekkig Chichewa daarvoor bedank.
Dan is het lunchtijd. De warmte, trek en emoties breken me een beetje op. Mathilde kletst gezellig met de matron - een hele lieve vrouw -, maar ik ben een beetje in mezelf gekeerd, vol van deze eerste dag in Mbulumbuzi. Halverwege de middag rijden we terug naar Mapanga. Op de veranda van Bart klap ik nog even de laptop open om de eerste foto’s van vandaag te bekijken. Zie de foto hieronder voor het prachtige uitzicht! ‘s Avonds eten we gezellig met elkaar. Nog even lekker douchen en dan naar bed. Morgen is het weer vroeg dag!
Dag 2 - dinsdag: Kantoor & Mbulumbuzi
Vandaag zijn we om 7 uur met Bart naar het nieuwe kantoor vertrokken. Daar hebben we kennis gemaakt met het team. Heel erg leuk om hen te zien en te spreken 😊.
Op kantoor hebben we nog wat dingen geprint voor de sponsorpost; kleurplaten die de kinderen kunnen kleuren voor hun sponsor in Nederland. Daarna zijn we even naar huis gegaan. Ik voelde me niet zo fit, dus heb een kwartiertje op bed gelegen. Stiekem baal ik daarvan, want ik wil me voor 100% inzetten hier. Maargoed, de lange reis en de vele indrukken vragen waarschijnlijk gewoon veel van me.
Nadat we boodschappen hebben gedaan, vertrekken we naar Mbulumbuzi. Eenmaal aangekomen op het centrum, leef ik op. Wat heerlijk om hier weer terug te zijn! Het voelt al bekender en de kinderen herkennen ons ook. Tussen het werk door klets ik met de kinderen, overleg ik met de docenten en zingen we “hoofd, schouders, knieën, teen” in het Engels.
Dag 3 - Woensdag: Nkomabassa
Na twee dagen in Mbulumbuzi te zijn, staat de derde dag Nkomabassa op de planning. Omdat het drie uur rijden is naar dit kinderzorgcentrum, vertrekken we al rond half zeven. De reis naar het centrum toe is al best bijzonder. We rijden eerst door en over prachtige bergen. De natuur is zo mooi hier! Later komen we op onverharde wegen en rijden we tussen kleine, oude, slechte hutjes. Het gebied hier is erg droog en er is veel armoede. Het valt me op dat de mensen vooral bezig zijn met ‘overleven’. Je ziet ze water pompen, spullen of eten verkopen, het huis opknappen, voor de kinderen zorgen. Dat is een groot verschil met mijn leven in Nederland. Daar heb je alles al en ben je eigenlijk alleen maar bezig met het leven nog ‘leuker/beter’ maken.
Aangekomen op Nkomabassa, merk ik al snel dat hier een goed en hartelijk team werkt. Dat blijkt ook de rest van de dag. Alles is goed geregeld en dat maakt dat we ons werk goed kunnen doen. De headteacher is een lieve en slimme man die precies werkt en duidelijk de touwtjes goed in handen heeft. De matron is een geweldig mens, ik heb het echt gezellig met haar. Rond lunchtijd eet ik voor het eerst Nsima. Dat is het eten dat de kinderen elke middag krijgen op de scholen hier. Maria (de matron) vindt het erg leuk dat we de Nsima proberen. Terwijl zij en de kinderen het met hun handen eten, krijgen wij er een lepel bij. Ze weten echt wel wat wij Nederlanders wel/niet gewend zijn hoor 😉. Maar natuurlijk heb ik ook geprobeerd het met mijn handen te eten. Zie de foto van mij met Maria en de Nsima. We hadden echt lol met elkaar. 😊
Mathilde spreekt tijdens de lunch de oma van haar sponsorkindje. Ze vertelt over de armoede in Nkomabassa. De verschillen tussen hen en ons zijn zo groot. Als je dat uit iemands eigen mond hoort, komt het dichterbij, merk ik. Zelf heb ik ook mijn sponsorkindje (Omega, 4 jaar) ontmoet, samen met haar oma. Omega vond het erg spannend. Haar oma sprak bijna geen Engels, maar we hadden contact door elkaars hand even vast te houden. Daarnaast vertaalde de headteacher wat ze mij wilde vertellen. Zo’n lieve, pure vrouw. Ze vertelde ook over Mulinga (God) en wenste mij een veilige terugreis. 🧡
Dag 4 - Vandaag (donderdag): Nkomabassa en Hope Secondary School
Vandaag zijn we voor de tweede keer naar Nkomabassa gereisd. Dit keer om de foto’s voor de sponsorpost af te ronden, overige beelden te maken van het centrum en interviews te houden. Ik vind het werk erg mooi om te doen, want we zijn daardoor veel in contact met de mensen.
Natuurlijk zijn veel dingen nieuw en daardoor een hele belevenis. Bijvoorbeeld het naar de wc gaan. Dit centrum heeft de luxe van een wc-pot. (Op andere centra is soms alleen een gat in de grond.) Maar om door te kunnen trekken, moet er eerst water in de reservoir gegoten worden. De matron helpt ons hierbij en na afloop vult ze een beker met water om onze handen te wassen. Dit gebeurt boven een plant, zodat het water dat van mijn handen valt uiteindelijk ook nog nuttig is voor de groei van de plant. 😊
Rond lunchtijd vertrekken we naar een Secondary School (middelbare school). Deze school is niet van Timotheos, maar er zitten wel studenten van Timotheos op. Het is een erg mooie school. Er wordt zelfs lesgegeven in brailleschrift voor blinden en slechtzienden! Bart gaat op deze school in gesprek met de headteacher en de leerlingen. Wij maken foto’s en video’s. Een meisje vertelt ons dat ze zuster wil worden, omdat ze dan anderen mensen kan helpen. Dit laat zien dat de kinderen toekomst zien!
Al met al heb ik in vier dagen al veel gezien en ik hoop aankomende weken nog veel meer te zien van het werk van Timotheos. De volgende keer hoop ik meer te schrijven over mijn eerste weekend in Malawi!
Liefs Leen
Foto‘s dag 1
Foto’s dag 2
Foto’s dag 3
Foto‘s dag 4